{
    "title": "Alt Solunum Yolu Enfeksiyonu",
    "image": "https://www.enfeksiyon.gen.tr/images/alt-solunum-yolu-enfeksiyonu.jpg",
    "date": "19.01.2024 17:51:03",
    "author": "esma kınık",
    "article": [
        {
            "article": "<div><b>Alt solunum yolu enfeksiyonu,</b> alt solunum yolu enfeksiyonları pnömoni, bronşit ve bronşioloti gibi hastalıkları kapsamaktadır. Bu hastalık tabloları birbiri ile karışmakta ve çoğu zaman ayrı hastanın farklı kurumlarda farklı tanı aldığı görülmektedir. Hastalık tablosunun benzer özellikler göstermesi tanıda zorluklara neden olmaktadır.</div><div><br></div><div>Pnömoni, akciğerlerin enfeksiyonu olup, virüs, bakteri, parazit ve mantarların yol açtığı bir klinik tablodur.</div><div><br></div><div>Bronşit, bronşların iltihaplanması olup virüs ve bakterilerin neden olduğu bir enfeksiyon hastalığıdır.</div><div><br></div><div>Bronşiolit, özellikle 2 yaş altındaki çocuk ve bebeklerde görülen klinik tablo olup, bronşiolitte esas neden virüslerdir.</div><div><br></div><div>Pnömoni her yaş gurubunda görülebilir. Genellikle üst solunum yolu enfeksiyonunu takiben gelişir, sıklıkla virüsler neden olmaktadır. Diğer nedenlerin de pnömoniye yol açtığı unutulmamalıdır.</div><div><br></div><div>Bronşit hem bakteri hem de virüslerin yol açtığı bir klinik tablodur. Gastro ozafagiyal reflüsü olan çocuklarda bornşite sık yakalanabilirler. Pasif sigara içiciliği bronşitte önemli bir etkendir. Erkek çocuklar bronşiolite daha sık yakalanmaktadır. Bronşiolit 2 yaşından küçük çocuklarda sıklıkla görülür. Bu hastalığa yakalanma oranı en fazla erkek çocuklarda görülür. Virüsler ve özellikle respşratuvar sinsityal virüs (RSV) bronşiolite yol açar. Hastalık kışın ve ilkbaharda görülür. Kreş ve yuvaya giden çocuklarda daha sık görülen bu tabloda, sigara dumanı önemli bir rol oynar. Pnömoni her yaşta görülürse de özellikle prematüre bebek ve yeni doğanda ciddi klinik tablolara yol açabilir. Bronşit daha sık görülen bir klinik tablodur. Bronşiolit ise bebek ve 2 yaşından küçük çocuklarda daha sık görülmektedir.</div><div><br></div><div><b>Hastalıkların belirtileri nelerdir?</b></div><div><br></div><div>Pnömoni ateş, titreme, terleme ile başlar. Öksürük, solunum sıkıntısı, kas ağrısı, halsizlik, iştahsızlık ve göğüs ağrısı klinik tabloya eşlik etmektedir. Bronşitte başlangıçta kuru öksürük olup, baş ağrısı, ateş, solunum sıkıntısı birlikte seyretmektedir. Öksürük daha sonra balgamlı bir hal olabilir. Hışıltı, göğüs ağrısı görülebilir. Bronşiolitte ise başlangıçta soğuk algınlığı belirtileri vardır. Burun tıkanıklığı, burun akıntısı ve orta derecede öksürük görülür. Klinik tablo süratle ilerler, hızlı solunum, öksürük ve hışıltı ortaya çıkar. Bebeğin solunum sayısı artmış ve solunumu zorludur. Klinik tabloya ateş eşlik edebildiği gibi ateşin düşük seyrettiği vak'alarda mevcuttur. Bu bebekler çoğunlukla beslenme güçlüğü içindedir.</div><div><br></div><div><b>Alt solunum yolu enfeksiyonu hastalıkları nasıl bulaşırlar</b></div><div><br></div><div>Pnömoni, bronşit ve bronşiolit bulaşıcı hastalıklar olup, öksürük, hapşırık veya enfekte şahsın kullandığı materyalle temas sonucu bulaşır.</div><div><br></div><div>Öksürük kesici ilaçlardan uzak durmak gerekir. Tedavi yaklaşımı pnömonide antibakteriyel tedavi olarak planlanırken, bornşit ve bronşiolit vakalarında semptom atik tedavi şeklinde planlanır. Birbirine çok benzeyen her üç hastalıkta klinik tablonun ağır seyrettiği vak'alarda hastane tedavisi gereksinimi doğabilir. Öksürük kesici ilaçlardan kaçınmak gerekir. Solunumu rahatlatıcı ilaç tedavisi gereken vak'alarda uygulanabilir. Bronşiolit ve bronşit genellikle bir hafta içinde düzelme gösterirse, pnömonide bu süreç 2-3 haftaya kadar uzayabilir.</div><div><br></div><div><b>Nasıl korunulur</b></div><div><br></div><div>Korunmada el yıkama, sigarasız ortam önemlidir. Pnömokok aşıları, grip aşısının koruyucu etkisinin önemli olduğu unutulmamalıdır. Yüksek riskli bebeklerde rsv monoklonal antikorları ile korunma önerilmektedir. Alt solunum yollarının enfeksiyöz hastalıklarında klinik tablonun birbirine çok benzeşmesi çoğu zaman tanıda karışıklıklara neden olabilmektedir. Bu durumda hekimlerin ayırıcı tanıda klinik bulgular kadar laboratuvar yöntemlerine başvurması ile tanı kesinleşmektedir.</div>"
        }
    ]
}